mentior

mentior
mentĭor, ītus, 4 ( fut. mentibitur, for mentietur, Plaut. Mil. 1, 1, 35; 2, 2, 99; v. Neue, Formenl. 2, p. 448), v. dep. n. and a. [prob. from root men-, whence mens, memini, q. v. Original meaning, to invent; hence],
I.
Neutr., to lie, cheat, deceive, etc.:

mentiri palam,

Plaut. Truc. 1, 2, 89:

mentire,

id. Poen. 3, 5, 18:

adversus aliquem,

id. Aul. 4, 7, 9:

apud aliquem,

id. Poen. 1, 1, 24:

sibi,

id. Am. 1, 2, 6:

mihi,

id. Capt. 3, 5, 46; Ter. Eun. 4, 4, 35:

aperte,

Cic. Ac. 2, 6, 18:

in re aliquā,

id. Att. 12, 21, 4:

de re aliquā,

id. N. D. 3, 6, 14:

adeo veritatis diligens, ut ne joco quidem mentiretur,

Nep. Epam. 3, 1.—With acc. and inf., to pretend, to declare falsely:

certam me sum mentitus habere Horam, quae, etc.,

Ov. Tr. 1, 3, 53; Plin. 12, 15, 34, § 67: mentior nisi or si mentior, a form of asseveration, I am a liar, if, etc.:

mentior, nisi et quae alunt illud, corpora sunt,

Sen. Ep. 106, 5:

si mentiar, inquit, Ultima, quā fallam, sit Venus illa mihi,

Ov. F. 4, 227.—Of things, to deceive, impose upon: frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur, oratio vero saepissime, Cic. Q. Fr. 1, 1, 6:

in quibus nihil umquam... vetustas mentita sit,

id. N. D. 2, 5, 15.—
B.
To deceive one's self, mistake:

mentire, gnate,

Plaut. Trin. 2, 2, 83 Brix ad loc.—
II.
Act., to lie or speak falsely about, to assert falsely, make a false promise about; to feign, counterfeit, imitate a shape, nature, etc.:

cujus consilio tantam rem mentitus esset,

had devised such a falsehood, Sall. C. 48:

originem alicujus,

Just. 35, 2, 4:

auspicium,

Liv. 10, 40:

titulum Lyciscae,

to assume falsely, Juv. 6, 123:

noctem,

to promise falsely, Prop. 3, 9, 1:

cur sese daemonia mentiuntur,

Tert. Apol. 23; also, to invent, feign, of a poetical fiction:

ita mentitur (sc. Homerus),

Hor. A. P. 151; cf.:

poëtae Orionem mentiuntur in pelago incidentem,

Lact. 4, 15, 21.— Pass.:

si a debitore, praelato die, pignoris obligatio mentiatur,

Dig. 48, 10, 28.—
B.
Trop., of inanim. subjects: semel fac illud, Mentitur tua quod subinde tussis, do what your cough keeps falsely promising, i. e. die, Mart. 5, 39, 6:

mentiris juvenem tinctis capillis,

id. 3, 43, 1:

color, qui chrysocollam mentitur,

Plin. 35, 6, 29, § 48:

nec varios discet mentiri lana colores,

Verg. E. 4, 42: sexum viris denegatum muliebri motu, Col. praef. 1.—Hence, *
1.
mentĭens, entis, m. subst., a fallacy, sophism: quomodo mentientem, quem pseudomenon vocant, dissolvas, Cic. Div. 2, 4, 11. —
2.
mentītus, a, um, Part., in pass. signif., imitated, counterfeit, feigned ( poet. ):

mentita tela,

Verg. A. 2, 422:

figurae,

Ov. M. 5, 326:

fama,

id. ib. 10, 28:

nomen,

id. ib. 10, 439; id. H. 11, 73; Sen. Contr. 5, 5, 3; Luc. 2, 512; Val. Fl. 6, 698; 7, 155; Sil. 15, 796; Stat. S. 4, 6, 21; id. Th. 1, 256; 7, 303; 10, 875; Poët. ap. Suet. Oth. 3; Prop. 4 (5), 7, 58:

mentiti fictique terrores,

Plin. Ep. 6, 20, 15; id. Pan. 81, 3:

divinitas,

Lact. 2, 16, 2; Quint. 12, 10, 76.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • mentir — 1. (man tir), je mens, tu mens, il ment, nous mentons, vous mentez, ils mentent ; je mentais ; je mentis ; je mentirai ; je mentirais ; mens, qu il mente, mentons, mentez, qu ils mentent ; que je mente, que nous mentions ; que je mentisse ;… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • T (lettre) — Pour les articles homonymes, voir T. T Graphies Capitale T …   Wikipédia en Français

  • conjugaison — (kon ju ghè zon) s. f. 1°   Terme de grammaire. On appelle ainsi la suite bien ordonnée des formes d un verbe aux trois personnes du singulier et du pluriel dans tous les temps et dans tous les modes.    Conjugaison simple, c est celle de nos… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ՍՈՒՏ — (ստոյ, ոց, եւ ստի, ից.) NBH 2 0732 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 12c, 13c ա. յորմէ յն. փսէւտիս: ψευδής, ψευστής falsus, fallax, mendax . Ներհակն ձայնիս Ստոյգ. ոչ ճշմարիտ. հակառակն ճշմարտութեան. անիրաւ. խարդախ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍՏԱԲԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0740 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c ն.չ. ψευδολογέω, ψευδομυθέω, ψευδηγορέω falsum dico, mentior. Սուտ խօսել. ստութեամբ բարբառել. ստել. սուտ ինչ համբաւել. ... *Զո՛ւր ստաբանէք զինէն. Ճ. ՟Գ.: *Օտար… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0745 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c չ.ն. Նոյն է, եւ յն. փսէ՛ւտօմե. ψεύδομαι mentior. Սուտ խօսել. ժխտել զճշմարիտն կամ զխոստումն. ի դերեւ հանել զյոյս այլոց. խաբել. ... *Ստեսցէ ընկերի իւրում: Մի՛… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • si — Si, Est particule conditionale, prinse du Latin, dont et l Italien et l Espagnol pareillement l empruntent, Si vous estes chevalier, vous estes {{o=estez}} preud homme, hardy et de haut affaire. Elle a en maints lieux energie, renforçeant le… …   Thresor de la langue françoyse

  • men-3 —     men 3     English meaning: to think, mind; spiritual activity     Deutsche Übersetzung: “denken, geistig erregt sein”     Note: extended menǝ : mnü and mnē , menēi : menī     Material: O.Ind. mányatē “denkt”, Av. mainyeite ds., ap.… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • démenti — ˌdāmäⁿˈtē,  ̷ ̷ˈ ̷ ̷(ˌ) ̷ ̷ noun ( s) Etymology: French, contradiction, denial, from Middle French demanti, from dementir to contradict, from Old French desmentir, from des dis + mentir to tell a lie, from Late Latin mentire, from Latin mentior,… …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”